10 Yıllık Arkadaşlığın Anısına

-


2008 yılında ilkokula başladığımda tanıştığım arkadaşımla bugün arkadaşlığımızın 10. yıldönümünü kutladık. İyi ve kötü anıların beraberinde yaşandığı bu koskoca 10 yıl dile kolay gelse de insanın hayatı boyunca daima orada olduğunu bildiği bir insana sahip olması, belki de başına gelebilecek en güzel şeydir.

Dönüp baktığımda şu ana kadarki bütün yakın arkadaşlarıma içten içe bir hayranlık beslediğimi fark ettim. Hani insan kendi kafa yapısında olanları çeker ya işte benimki de onun bir üst boyutu gibiydi. Eğer bir insanla yakın bir arkadaşlık kurmuşsam; bu, onlarla konuşmaktan veya beraber vakit geçirmekten oldukça keyif almam dolayısı ile hayranlık beslememden olmuştur. Zaten arkadaşlık da bir nevi ilişki biçimi değil midir? Kimden hoşlanmadığınızı bilirsiniz fakat arkadaşlık da dahil olmak üzere kime tutulacağınızı asla tam olarak kestiremezsiniz. Fakat bu, arkadaşlık ilişkilerinde diğer ilişki türlerine kıyasla daha belirgin oluyor tabi.


Ayça ile ilk iletişim kurmaya başladığımız zamanları hatırlıyorum. 1. sınıfta öğretmenimizin bizi resim çizme, oyun hamuru ile oynama gibi serbest etkinlikler için boş bıraktığı bir zamanı oluyordu. Ayça da o zaman tam önümde oturuyordu ve bu boş vakitleri beraber geçiriyorduk. Hatta o zamanlar üzerine giydiği yünden bir ceketi vardı. Tabi o zamanlar bilmiyordum arkadaşlığımızın bu kadar uzun süre devam edeceğini.

Yıllar süresince bunun gibi daha birçok ortak paylaşım alanımız bulunmuştur. Şu an içimde o kadar çok duygu ve düşünce var ki bu yazıyı hangi yönde ilerletmek istediğime dahi karar veremiyorum. Beraber oldukça güzel anılarımız oldu. Zaman zaman kırıldığım anlar da olmuştur ama bütün bunlar onun bendeki yerinin ayrı olmasından kaynaklanıyor çünkü benim için herhangi birinin değil onun yaptıkları önemliydi.


Ayça, bu yazıyı okuyorsan (ki muhtemelen okuyana kadar seni mesaj yağmuruna tutarım), şunu bil ki sen ve senin arkadaşlığın hayatımda yeri doldurulamayacak büyüklükte bir yere sahip. Ayrı okullarda olsak bile her zaman senin varlığını bilmek ve bunu hissedebilmek paha biçilemez bir şey. Benim için her zaman kişiliğinle ve davranışlarınla orijinal bir birey portresi çizdin. Hatta senin hakkında en çok bunu seviyorum bile diyebilirim. İlkokul ve ortaokulda insanları şu anda yaptığıma kıyasla çok daha fazla çevreyi gözlemliyordum ve sen her zaman farklıydın gözümde.

Bazı şeyler tek başıma yapınca değil de senle yaptığım için güzeldi. Bir ortama girdiğinde yaydığın enerji, söylediğin sözler, işleri halledişin bunların hepsi beni kıyaslayanamayacak derecede etkiledi ve 10. yılımızı doldurduğumuz şu günlerde kişiliğim üzerindeki etkini daha iyi anlıyorum.

'Bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim.' arkadaşların insan üzerindeki etkisini vurgulayan atasözü, işte biri bana bunu dese kuşkusuz adını söyleyeceklerimden olurdun çünkü bana kattığın her şeye minnettarım ve seninle 10 yıl boyunca arkadaş olabildiğim için kendimi şanslı hissediyorum. Umarım çok daha uzun yıllar sonra da dostluğumuz devam eder.

Ve son olarak en sevdiğim fotoğrafın:


Ve böylelikle bir yazının daha sonuna geldik. Bloguma abone olmayı ve görüşlerinizi bildirmeyi unutmayın. Gelecek yazılarda görüşmek üzere, hoşçakalın :)




Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

The Truman Show ve Alegorizm

-
Resim
Herkese uzun bir aradan sonra yeniden merhabalar. Bugünkü yazımda son zamanlarda beni en çok etkileyen film olan The Truman Show'dan bahsetmek istiyorum. Alegorizm (isim): Bir sanat eserindeki ögelerin gerçek hayattan bir şeyleri temsil etmesi durumu. Truman Show, Truman adında aslında doğumundan beri hayatı 24 saat canlı televizyon programı olan ama bunun farkında olmadan yaşayan bir karakteri anlatıyor. Anlayacağınız üzere kendi kontrolü altında olduğunu zannettiği hayatı aslında yapımcıların isteğinden ibaret. Truman'ın yaşadığı dünyada herkes çok mutlu ve her şey çok güzelken bir gün Truman, geçmişte öldüğünü zannettiği babasını yolda görmesiyle zamanla gerçekleri fark etmeye başlıyor. Bu andan itibaren hayatının aslında düşündüğü şey olmadığını fark edişini izliyoruz. Filmi izleyenleriniz bu dediğim kısımları biliyordur. Şimdi değineceğim nokta ise filmdeki alt mesajlar ve bunlar üzerine küçük eklemelerden oluşuyor. Öncelikle filmin tamamen Platon'un Mağ
Devamı

'Sex and The City' Aslında Neydi?

-
Resim
Seks, şehir ve bütün bunlara ek olarak ihtişamlı hayatlar, çalkantılı aşk ilişkileri ve 4 bekar kadının arasında geçen mükemmel bir dostluk. Bu sene 20. yılını kutlayan dizinin büyük bir hayranı olarak ilk yazımı onun hakkında yazmak istedim. Sex and The City'de öyle bir atmosferi var ki. 6 sezon ve buna ek olarak bonus iki filmi bitirmem 1 aydan kısa süremi aldı. Kendinizi bir kaptırdığınız an bütün o ikonik karakterler ve repliklerle beraber her bölüm keyifli bir 20-25 dakika geçireceğinizin garantisini verebilirim. Dizinin bendeki etkisini fark etmem, bir süre sonra kendimi karakterle özdeşleştirmemle oldu. Sanki her biri, bana kendim hakkında hiç bilmediğim bir özelliğe ayna tutuyor gibiydi. Baş karakterlerin yaptığı hataları ve bu hatalar sonucu gelişen olayları gördükçe aslında ben de bazı durumlarda ne kadar hatalı olduğumu anladım. Zaten yapımcıların isteği de bu yöndeydi muhtemelen. İlk bakışta bize çok uzak gelen hayatlar yaşıyormuş gibi görünen kadınlar olsa
Devamı

MADONNA: Queen Of Pop

-
Resim
Pop'un kraliçesi Madonna 16 Ağustos itibarı ile artık 60 yaşına girdi. 30 yılı aşkın kariyerinin her bir dönemi, biz dinleyicileri için ayrı özel. Bu yazımda da Madonna'yı bu kadar özel kılan şeyin ne olduğuna yoğunlaşacağız. Yazıya, beni Madonna dinlemeye en çok iten etkenle başlamak istiyorum. Dinlediğim ilk şarkısı Like A Prayer'dı. Bilenler bilir bilmeyenler içinse söyleyeyim; Like A Prayer, müzik videosu yüzünden Madonna afaroz edildi. Ortaokula giden ben için bir sanatçının çektiği video yüzünden afaroz edilmesi bile büyük bir şeyken, Madonna'nın bunların hiçbirini önemsemeyip yine de demek istediği şeyleri demeye devam etmesi, sanatının anlamından vazgeçmemesi hatta ve hatta bu olaylarla sanatını daha da anlamlandırmasıydı, Like A Prayer'daki büyü. Sanırım şu ana kadarki hiçbir pop sanatçısı onun kadar cesur olamamıştır. Like A Prayer ve çok daha ünlü şarkılarıyla o dönemki zirve noktasına ulaşan kariyeri, 1992'de yayınlanan Erotica ile ağır
Devamı