Lisenin Karanlık Yanı
Lise, tam anlamıyla bir kafes gibi. Henüz kendini yeni tanımaya başladığın ve kişiliğinin yeni yeni şekillendiği yıllarda bu dönemi özgürce yaşayamamak ve zamanla kendinden ziyade başkalarından görüp de onlardan özendiğin kişiye dönüştüğünü fark etmek, insanın içinde büyük bir boşluk bırakıyor. Hayatımız boyunca özgürlüğe belki de en çok ihtiyacımızın olduğu anda okul, dersler, aile baskısı, akran zorbalığı ve daha birçok etkenden ötürü buna sahip olamıyoruz. Bir lise öğrencisi olarak hayatımın başka hiçbir döneminde kendimi bir yere ait hissetme isteğini bu kadar yoğun yaşamadığımı söyleyebilirim. Özellikle bu dönemlerde yalnızlıktan korkuyor insan. Ama bana sorarsanız biraz da yalnız kalıp kendimizi dinlemeye çok ihtiyacımız var. Sanki çevremizdeki bütün insanlar, beynimizin içinde bulundurduğu fikirlerin duyulmasını önlemek için oluşturduğu yalıtım duvarı gibi. Olduğumuz kişi bize her zaman yanlış geliyor ve sürekli onu düzeltme çabası içerisindeyiz. Aynı zamanda bizimle aynı